Hoe is het om dit jaar de prijzen te maken?

‘Heel leuk, We hebben al eens eerder een prijs voor een organisatie gemaakt en dat zet je weer even op de kaart. Dat mensen kunnen zien wie we zijn en welk werk we met onze medewerkers doen. En dat is best heel nuttig, we halen mensen wel van de bank af, zeg maar. Zo’n award maken is echt een opsteker, voor iedereen!

Waarom hebben jullie echtWaar opgericht?

‘We zijn er in 2015 mee begonnen, Irma Heijnsdijk, Ditske de With en ik. Met de Wmo-transitie (Wet maatschappelijke ondersteuning) die toen werd ingezet, was het de bedoeling dat mensen meer zelfstandig aan de slag moesten gaan en liefst ook in hun eigen woonplaats, opdat het busvervoer zou verminderen. Dagbestedingen moesten anders worden ingericht en als gevolg daarvan moest de werkplaats waar ik als keramist werkte helaas sluiten. We hebben toen onderzocht hoe we zelfstandig verder konden en richtten samen echtWaar op.’

Hoe ging dat?

‘We zijn gestart met vijf mensen die in Utrecht woonden en ondertussen zijn dat er meer dan twintig. Het is een heel diverse groep, van tussen de 17 en 76 jaar en met heel verschillende achtergrond. Van mensen met een arbeidsachterstand en psychische problemen tot mensen met een verstandelijke beperking, autisme spectrum stoornis, of een combinatie daarvan.
Mensen komen bij ons terecht via een wijkteam, een maatschappelijke instelling, via Jekuntmeer.nl en uit zichzelf. Het is voor hen best moeilijk om een serieuze werkplek te vinden en bij ons krijgen ze de kans dat op een creatieve manier te doen.’

Wat komt erbij kijken om met deze mensen te werken?

‘Een veilige omgeving en structuur zijn heel belangrijk natuurlijk. Naast een culturele achtergrond – ik heb een keramiekopleiding, Ditske een textielopleiding en Irma heeft de kunstacademie gedaan – hebben we alle drie ook een maatschappelijke zorgachtergrond. Collega Ruth heeft het ambacht op de werkvloer geleerd en pedagogiek gestudeerd.
En dan hebben we ook nog een hele groep vrijwilligers, om een handje te helpen op de werkplaats en op onze bus. Als medewerkers niet zelfstandig kunnen komen, dan halen de vrijwilligers ze op.’

Wat voor producten maken jullie zoal?

‘Van alles. Notitieboekjes van papierresten bijvoorbeeld, vazen en bekers met de Dom erop en ook textiel. We hergebruiken zoveel mogelijk materiaal. Zo is de sokkel waarop het keramieken &-teken komt te staan van eerlijk Utrechts hout gemaakt, van een boom die echt in Utrecht heeft gestaan.
De mensen die bij ons komen vinden het fijn om met hun handen te werken. Je hoeft er niet eens erg creatief voor te zijn, maar het is wel fijn als je een beetje handig bent natuurlijk. Onze producten worden op diverse plekken in Utrecht verkocht. Bij het VVV en verschillende winkels. En daar zijn ze trots op.’

Jullie maken ook relatiegeschenken…

‘Ja, we hebben al meerdere opdrachten van Universiteit Utrecht gehad, dan geven ze de sprekers van een symposium enkele door ons gemaakte bekers in plaats van een bloemetje of fles wijn. En ook de overheid en het bedrijfsleven weten ons steeds beter te vinden. Bij de start van de renovatie van de Galecopperbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal heeft Rijkswaterstaat aan alle betrokken partijen bekers met een door ons gemaakte afbeelding van de brug uitgedeeld.’

De mensen die bij jullie werken noemen jullie nadrukkelijk medewerkers en geen cliënten.

‘Ja, we zijn geen zorginstelling, we hebben geen cliënten. We zijn een sociale onderneming, dat is echt een wezenlijk verschil. En we werken met zijn allen, we zijn dus allemaal medewerkers.’

Zelf werken jullie net zo hard mee…

‘Ja, dat is ook de reden dat we niet te groot willen worden. Voor dat je het weet ben je alleen nog maar manager en zit je de hele dag op kantoor. Wij willen deel uitmaken van het hele gebeuren op de werkvloer.

We hebben nu net een verhuizing achter de rug en meer reuring hebben we voorlopig niet nodig. Wat we nu vooral willen is gewoon lekker werken met zijn allen, mooie dingen maken en veel mensen blij maken daarmee.’

Foto’s: Irma Heijnsdijk

Deel dit artikel