Uit een treinstel getild worden, ongevraagd vastgepakt worden bij het oversteken of aangestaard worden zijn een aantal voorbeelden van interacties die mensen met een beperking dagelijks meemaken. Daarnaast worden de – voor veel mensen – normaalste zaken erg moeilijk gemaakt, zoals studeren. “Van mijn tijd op de universiteit was ik 40% aan het regelen en 60% aan het studeren.” Dit is ook een van de redenen waarom je zo weinig mensen met een beperking ziet in hogere of academische functies, omdat het zo ontzettend veel gedoe voor ons is om daar te komen. Dat werkt erg demotiverend”, benoemt Rowan. Deze ervaring is een van de vele die laat zien dat de publieke ruimte beter ingericht moet worden voor iedereen.

“Ik heb een beperking, maar door de interactie met de buitenwereld wordt mijn beperking ineens een handicap. Dat ik iets niet kan, ligt niet altijd aan mijzelf maar ook aan hoe de wereld op – bijvoorbeeld – een rolstoelgebruiker is ingericht.” 

Een groot deel van de mensen zonder beperking weet niet goed hoe ze iemand met een beperking het best kunnen benaderen of helpen. Daarom is het des te belangrijker dat zij meer inzicht krijgen in hoe ze vanuit hun functie in de publieke ruimte mensen met een beperking welkom kunnen laten voelen.

Stichting Mensenkenners is ervan overtuigd dat inclusie begint bij de menselijke interactie. Wij hebben als missie om de maatschappij inclusiever te maken voor mensen met een beperking. Door middel van trainingen aan medewerkers in de (semi)publieke sector wil de stichting meer bewustzijn creëren rondom de belevingswereld van mensen met een beperking. Hiermee vergroten ze het empathisch vermogen en willen ze medewerkers leren om hen een prettige en inclusieve ervaring te bieden. Het doel: samenwerken aan een maatschappij waar inclusiviteit niet langer een uitdaging is, maar een vanzelfsprekendheid.

Met Mensenkenners stap je even in de schoenen van mensen met verschillende beperkingen en leer je op een praktische manier hoe je het beste kunt helpen. De stichting wil niet alleen handvatten bieden, maar streeft ernaar om een inclusieve basishouding te cultiveren en barrières te doorbreken. In de (semi)publieke ruimte draait inclusie vooral om menselijke interactie. Hoe vaker je met diverse mensen in aanraking komt, hoe normaler het wordt, en hoe beter je ermee om kunt gaan.

Deel dit artikel