Makers moeten écht de vrijheid voelen met hun eigen verhalen aan de slag te gaan

In 2019 publiceerde Cultuur Oost de uitgave Iets met urban waarin we samen met een groot aantal regionale partners het Gelderse urban veld, en de kansen die dat veld met zich meebrengt, in kaart brachten. Welke faciliteiten, middelen en vaardigheden – van én voor zowel makers als ondersteuners – zijn van belang in dit proces?

De gesprekken met het veld, met jongeren, met een diverse groep artiesten, maar ook met podia en andere instellingen gaven ons een hoop verhelderende inzichten. De brug tussen het ‘formele’ culturele circuit en de makers die hun talenten via andere wegen ontplooien is nog niet zo makkelijk te slaan. In veel gevallen spreken ze twee heel verschillende talen; aan ons als adviesorganisatie de opdracht bij te dragen aan het maken van de vertaling.

De inzichten die we met Iets met urban verwierven, hebben geleid tot verschillende activiteiten en samenwerkingen met als doel visie- en beleidsontwikkeling bij culturele instellingen en gemeenten op het gebied van urban culture en jongerencultuur.
Ook hebben jonge talenten podiumervaring nodig om zich verder te kunnen ontwikkelen; hierin trekken we op met provincie Gelderland die middels de Gelderland Talent Stage verschillende podia sponsort waar talenten ervaring op kunnen doen en gecoacht worden bij het maken van nieuw werk.

In het kader van de Gelderland Talent Stage ontwikkelden we RegiOdes aan Gelderland, een project waarin jonge makers uit de spoken word-, hiphop- en popcultuur de identiteit van de Gelderse regio’s in zes audiovisuele kunstwerken tot leven brengen. Door de ogen van de jongeren wordt de Gelderse identiteit verbeeld met urban arts, dans en muziek. Als tweedelijns organisatie werken wij vaker met regionale intermediairs; toch was deze vorm van opdrachtgeverschap ook voor ons nieuw. Het woord co-creatie staat zo boven een projectplan, maar wat betekent het om als opdrachtgever écht samen te werken met een doelgroep die zich niet altijd makkelijk laat vangen en die zich via heel andere structuren organiseert dan wij in de traditionele culturele infrastructuur gewend zijn?

Het betekende voor ons vooral dat we ons beeld van opdrachtgeverschap moesten bijstellen, de kaders die we gewend waren te stellen laten varen en samen met de deelnemende artiesten en instellingen aan nieuwe kaders werken. In feite waren we opdrachtgever zonder de opdracht daadwerkelijk vorm te geven. Dat vereiste flexibiliteit en vertrouwen van onze kant, maar het daagde de makers ook uit die flexibiliteit en dat vertrouwen op verschillende punten in het proces expliciet van ons te vragen.

Die gezamenlijke ruimte en daarmee ook de gedeelde verantwoordelijkheid voor het resultaat zorgden ervoor dat de makers pas écht de vrijheid voelden met hun eigen persoonlijke verhalen aan de slag te gaan. Een proces waar we kortom als opdrachtgever 2.0 veel van hebben geleerd en ervaringen hebben opgedaan die we op onze beurt weer kunnen inzetten in onze gesprekken met gemeenten en culturele instellingen.

Zes hele persoonlijke odes aan de diverse cultuur en natuur die Gelderland rijk is. Zoals rapper Amaron in de RegiOde van de Achterhoek zegt: ‘Het is meer dan een streek, het is een identiteit’.

Blog
In een blog omschrijft een professional een ervaring, een blunder, een inzicht, wat geholpen heeft om tot een andere mindset te komen, en in de toekomst anders te handelen.