Als theatermaker bezoek ik regelmatig het theater en sinds ik in Amsterdam woon ga ik weer vaker naar musea. Hoewel het erg leuk is om dit soort uitjes alleen te doen, is er niks zo fijn dan samen met iemand of zelfs met een groep te gaan. Omdat ik geloof dat kunst, theater en film enorm kunnen verbinden, bedacht ik een initiatief dat specifiek gericht is op het samenbrengen en in contact komen met mensen uit de LHBTQIA+ community; mijn eigen community.

Een laagdrempelige ontmoeting tussen gelijkgestemden uit de gemeenschap, met een kunst- of culturele insteek, dat was mijn initiële idee. Om te kijken of er animo voor was, vroeg ik mijn volgers op Instagram of ze een ‘queer museumbezoek’ leuk zouden vinden. Direct stroomden de enthousiaste reacties binnen.

ArtsyQueers

Zo kwam er de eerste editie van ‘ArtsyQueers; queers at the museum’, die plaatsvond op 29 januari. De museumkeuze viel op het FOAM, Fotomuseum Amsterdam. Vooraf ontving ik ongeveer twintig aanmeldingen en een aantal berichten van personen die graag mee wilden maar helaas niet konden op de gekozen datum. Voor mij genoeg bewijs dat er behoefte is om samen met andere LHBTQIA+’ers bezig te zijn met kunst.

Om kwart voor een verzamelen we voor de ingang van het FOAM. Daar aangekomen lijkt er nog niemand te zijn. Maar dan zie ik door de ruiten van het museum enkele mensen bladeren door de fotoboeken in het museumwinkeltje. Langzaam druppelen mensen naar ons toe. Mensen stellen zich aan elkaar voor. Met een groep van twaalf gaan we het museum binnen. Het kleine winkeltje, waar de tickets worden gescand, staat ineens vol met een kleurrijke groep queer-personen. Met een grote glimlach kijk ik rond. We scannen onze tickets en vervolgen druk pratend onze weg.

Tijn en andere bezoekers kijken naar kunst in het FOAM museum.
Tijn en andere bezoekers in het FOAM.

Warm gevoel

Voor de ingang van de tentoonstelling heet ik de groep welkom. Ik bedank iedereen voor het komen en geef aan dat we eerst het museum bezoeken en dat iedereen vrij is dat op eigen tempo te doen. Achteraf is er ruimte voor een drankje in het museumcafé. Dan verspreidt de groep zich over de tentoonstelling. Ik neem even afstand om naar het tafereel te kijken. Misschien is het wat sentimenteel, maar het geeft me zo’n warm gevoel.

Een veilige plek

Naast theatermaker ben ik ervaringsdeskundige op het gebied van gender- en seksuele diversiteit. Als trans- en non-binair persoon weet ik maar al te goed hoe niet-verwelkomend de maatschappij soms kan zijn tegenover genderdiverse mensen. Om nu te zien dat we samen een veilige plek maken, binnen die soms onverwelkomende, wereld, is bijzonder.

De sfeer is knus, er wordt veel uitgewisseld, zowel over werk als privé. Sommige mensen geven toe dat ze complete ’kunstleken’ zijn, anderen hebben juist veel kennis over kunst en delen hier graag over. Er wordt gediscussieerd over welke werken ze in huis zouden hangen.

Aanstekelijk

Het is bijzonder hoe aanstekelijk het werkt om te praten over wat je mooi vindt, wat jouw interpretatie is van een werk of wat de schilder/maker er mogelijk mee heeft willen zeggen. Er ontstaan mooie gesprekken over kunstwerken, en dat zegt natuurlijk ook veel over jezelf. Kunst is een mooie manier om elkaars belevingswereld te leren kennen. Je te verplaatsen in iemands verhalen, perspectieven en ideeën.
Het mooie is, dat bleek ook tijdens dit uitje weer enorm verbindend te werken. En laat dit nou precies mijn insteek zijn geweest.

De ArtsyQueers praten met elkaar in een expositieruimte van het FOAM.

De tweede editie van ‘ArtsyQueers; queers at the museum’ is inmiddels ook geweest (op 25 februari 2023) en was weer een succes. Dit keer bezochten we het Topenmuseum. Wil je mee of meer informatie? Volg dan @tijnblijftzacht op Instagram.

Deel dit artikel